Saturday, 25 February 2017

Jejak Tugas Sang Pemancing 2

Mcm biasa lah, harini 24/2/2017 hari Sabtu, kerja mcm biasa, masa kerja kita kerja, masa mancing kita mancing lah.
Turun kerja hari ini aku buat benda yg sama tak ada lah benda yg sangat menarik cuma biasa lah kerja ni hujung minggu ka hari biasa kah semua sama ja. Masa dok pejabat pon ya kerja luar pon ya sajalah.

Turun je lam air hari ni perghhh sejuk gila weyy di area Pulau Suluk. Dengan beberapa rombongan yg aku kena ikut tu kira tak la sunyi. Meriah je aku jadi biawak.

Biawak komodo alfonso diappolo lantak la apa. Nyelam dalam jugak la hari ni biasa lam sg je air pon kuning. Tapi harini jiwa kacau tol la tengok GT menunjuk kelibatnya dalam air. Nanti la kau, lam ati aku geram tidak terhingga, berani kai cak cak aku lam air, tungg jig aku cak engkau pulak ye.

Besar terumbu aku lalu bawah tu. Masa pada kedalaman 17 meter tetiba ke aku rasa tak sedap. Rasa mcm tak leh nak gerak. Masa ni aku tenang je dulu, apa tah nak jadi ni. Aku burst mouth piece sedut balik slow slow reduce air pada bc terus ku ke dasar.

Di dasar tu pulak dah la sejuk gila, gila tak sejuk camtu. Kelmarin ok pulak harini perghh. Ya lah ujan mlm. ok sambung kisah aku kat situ. Dua wajah terus keluar dalam kepala. Anak anak aku. Aku tak tahu nak kata apa kenapa. Tetiba je aku terbayang muka anak anak aku. Mula lah panic sikit. Kenapa ni. So bawa betenang aku lari dari batu besar tu. Lepas tu terus aku ikut je fin yg ada kat depan tu.

Tak lama aku tengok dasar Gab kwn ku tu mcm apa masalah so apa lagi aku dive ke dalam balik pegi kat dia. Ya lah ini memang adat menyelam lah, kwn pelik je kena ambik tau. So sentuh dia dia tengok aku pon isyarat ok. So dia balas ok maka ok lah tu.

Tak abis lagi, kenapa aku dok pikir anak anak aku lagi. Mula napas aku tak tentu arah. Kenapa ek. Mcm biasa buat rilek anggap tak ada apa apa.

Layan punya layan sambi ikut rombongan tu lam air aku pon tengok adah ada signal nak buat safety stop.

haaa nak naik le tewww. lega aku. bukan apa penat sangat. Kelmarin selam jugak survey tempat.

Jadi pastu naik la kami. Dah naik tu pulak kepala masih memikir lagi ni. Apasal ek. Pikir punya pikir rupanya aku rasa lah anak anak aku rindu kat aku. Yalah mana tidak dua bulan dah tak balik.

Apa pon tugas ada lagi so lepas ni aku nak balik lah jap. Settle keja saja line kliak aku cabut.

Cabaran idup ni memang banyak, cuma tinggal kebijaksanaan kita menguruskannya.

Apa pulak aku merepek ni setan. Motivasi lah pulak. Hmmm. Apa pun hari kerja saja, kerja kuat untuk masa depan.

Harapnya esok Si Wan Kecik tak kena tahan bini maka jadilah aku nak mancing esok.

Itu je lah cite boring ku buat harini.

Dah lah air idung banyak keluar. k bye

No comments:

Post a Comment